چگونه API خوب طراحی کنیم؟ بهترین نکات طلایی در طراحی API

بدون رابط های برنامه نویسی کاربردی (API) اکوسیستم فنی وسیع خدمات وب مانند امروز وجود نداشت. و بدون طراحی API خوب، خدمات یا محصول شما به اندازه ای که می تواند بصری یا موثر نخواهد بود. خدمات وب و APIهای آنها فراوان است. متأسفانه، استفاده از اکثریت قریب به اتفاق دشوار است. دلایل از طراحی ضعیف، نبود مستندات، نوسانات، باگ های حل نشده، یا در برخی موارد، همه موارد بالا متغیر است.

مواردی که در این مقاله گفته شده را دنبال کنید تا مطمئن شوید که API وب شما تمیز، مستند، و استفاده آسان است. چنین APIهایی واقعاً نادر هستند و بنابراین احتمال بیشتری وجود دارد که به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرند.

توسعه دهندگان API چیزهای زیادی باید در نظر بگیرند، مانند امنیت، تست، و موضوع امروز: تجربه کاربری.

پیمایش در دنیای بهترین شیوه‌های طراحی API می‌تواند دلهره‌آور به نظر برسد، اما همچنان توسعه‌دهنده و کلاینت را در مرکز همه چیز خوشحال کنید و نمی‌توانید اشتباه کنید.

چه بخشی از تیمی باشید که در حال ساخت یک API یا بررسی APIها برای بهبود گردش کار بازاریابی شما است، طراحی API باید در بالای ذهن شما باشد. در این پست، "I" در API، رابط کاربری را بررسی خواهیم کرد. شما اصول اولیه این که چرا طراحی API برای یکپارچه سازی موفق برنامه ضروری است را یاد خواهید گرفت.

طراحی API چیست؟

API ها امکان اشتراک گذاری و اصلاح داده ها را بین برنامه های کاربردی مستقل فراهم می کنند. به عبارت دیگر، APIها به برنامه‌های مختلف کمک می‌کنند تا با یکدیگر کار کنند، چه CRM و یک CMS، یک وب‌سایت مسافرتی و جریان داده‌های خطوط هوایی، یا یک ویدیوی جاسازی‌شده YouTube، APIها این ادغام‌ها را ممکن می‌سازند. در بیشتر موارد، ما در مورد REST API ها صحبت می کنیم، محبوب ترین سبک API برای برنامه های کاربردی وب امروز.

هر اپلیکیشنی که به دنبال ادغام با دیگران است به یک API نیاز دارد. متأسفانه، این کار به سادگی وصل کردن و بستن یک محصول از پیش ساخته شده نیست. به همین دلیل است که یادگیری نحوه طراحی یک API بسیار ارزشمند است.

اصطلاح طراحی API به مجموع تصمیمات معماری و برنامه ریزی که هنگام ایجاد API خود می گیرید اشاره دارد. طراحی خوب API ضروری است زیرا بر میزان قابل استفاده و شهودی بودن یکپارچه سازی شما تأثیر می گذارد. و این به طور مستقیم بر میزان احتمال استفاده توسعه دهندگان از آن تأثیر می گذارد. همچنین در طول فرآیند طراحی API است که شما دامنه ادغام خود را تعیین خواهید کرد.

نمونه ای از طراحی API خوب چیست؟ برخی از API هایی که در زندگی روزمره استفاده می کنید را در نظر بگیرید.

به عنوان مثال، برنامه آب و هوای شما دارای یک API است که داده های جغرافیایی را از Google Maps ادغام می کند و به برنامه اجازه می دهد تا درک کند که کجا هستید. این تجربه کاربری یکپارچه تا حدی به این دلیل است که ادغام بهترین شیوه های طراحی API را در نظر می گیرد.

بیشتر اوقات وقتی در حال ساخت راه حل هستید، برای کاربران نهایی که برنامه نویس نیستند یا عموماً از نظر فنی پیچیده نیستند، طراحی می کنید. شما به آن‌ها یک رابط گرافیکی می‌دهید (برای مثال سواگر) و اگر کارتان را درست انجام داده‌اید، ایده‌ی بسیار خوبی از آن‌ها دریافت کرده‌اید که برای انجام این رابط نیاز دارند.

اما توسعه API متفاوت است. هنگام طراحی یک API، شما در حال طراحی یک رابط برای برنامه نویسان هستید، احتمالاً بدون اینکه بدانید آنها چه کسانی هستند. و هر کسی که باشد، از پیچیدگی فنی برخوردار خواهد بود (یا حداقل فکر می‌کند که از پیچیدگی فنی برخوردار است) تا به هر نقص کوچکی در نرم‌افزار شما اشاره کند. کاربران شما احتمالاً به همان اندازه که شما نسبت به طراحی سیستم API شما انتقاد می کنند، از آنها انتقاد می کنند و از نقد آن کاملاً لذت خواهند برد.

و اتفاقاً بخشی از کنایه در آن نهفته است. اگر کسی بفهمد که چگونه یک وب API ایجاد کند که استفاده آن آسان باشد، این شما هستید. از این گذشته، شما دقیقاً مانند کاربران API خود یک مهندس نرم افزار هستید، بنابراین دیدگاه آنها را به اشتراک می گذارید. اینطور نیست؟

خب، در حالی که شما مطمئناً دیدگاه آنها را درک می کنید، لزوماً دیدگاه آنها را به اشتراک نمی گذارید. هنگامی که در حال توسعه یا بهبود API خود هستید، دیدگاه یک طراح API را دارید در حالی که آنها دیدگاه یک کاربر API را دارند.

طراحان API معمولاً روی سؤالاتی مانند "این سرویس چه کاری باید انجام دهد؟" تمرکز می کنند. یا «این سرویس به چه چیزی نیاز دارد؟»، در حالی که کاربران API روی «چگونه می‌توانم از این API برای انجام کارهایی که نیاز دارم استفاده کنم؟»، یا به‌طور دقیق‌تر، «چگونه می‌توانم حداقل تلاش خود را برای به دست آوردن آن چیزی خرج کنم» متمرکز شده‌اند. آیا باید از این API استفاده کنم؟».

این سؤالات متفاوت منجر به دو دیدگاه کاملاً متفاوت می شود. در نتیجه، پیش نیاز لازم برای طراحی یک API عالی این است که دیدگاه خود را از دیدگاه طراح API به دیدگاه کاربر API تغییر دهید. به عبارت دیگر، به طور مداوم سوالاتی را که اگر کاربر خودتان بودید، از خود بپرسید. به جای اینکه به آنچه که API شما می‌تواند انجام دهد فکر کنید، به راه‌های مختلفی که ممکن است نیاز باشد یا بخواهید از آن استفاده کنید فکر کنید و سپس روی آسان‌تر کردن آن کارها تا حد امکان برای کاربران API خود تمرکز کنید.

اگرچه این ممکن است آسان و بدیهی به نظر برسد، اما حیرت‌انگیز است که به ندرت APIها به این شکل طراحی می‌شوند. به API هایی که در حرفه خود با آنها برخورد کرده اید فکر کنید. به نظر می رسد چند بار با این دیدگاه طراحی شده اند؟ پیروی از بهترین شیوه های طراحی وب API می تواند چالش برانگیز باشد.

نحوه طراحی API چگونه است؟

ایجاد یکپارچگی که بهترین شیوه های طراحی API را در خود جای دهد، چندوجهی است. در نتیجه، کسانی که نمی‌دانند چگونه یک API طراحی کنند، درمی‌یابند که قابل‌دستیابی‌ترین راه برای انجام این کار، پیروی از اصول REST است (اگر این دسته‌بندی API مورد هدف شما باشد). نگران نباشید، ما در این مقاله تعدادی از مهم‌ترین اصول REST که طراحی API خوب به آن پایبند است را گردآوری کرده‌ایم.

چرا طراحی خوب API مهم است؟

طراحی API به همان دلیل اهمیت دارد که طراحی وب سایت یا طراحی نرم افزار اهمیت دارد: خدمات شما برای یادگیری و تسلط باید بصری و بدون درز باشد. در غیر این صورت، مردم از آن استفاده نخواهند کرد. API ها برای برنامه نویسان طراحی شده اند. بنابراین، به جای تجربه کاربر، طراحی API بر روی تجربه توسعه دهنده تمرکز می کند. طراحی API خوب با در نظر گرفتن این موضوع ایجاد شده است.

تجربه توسعه دهنده نقش مهمی در موفقیت API شما دارد. اگر توسعه دهندگان باتجربه استفاده از ابزار شما را دشوار بدانند، در حالی که در مورد خدمات شما ضعیف فکر می کنند (و شاید وبلاگ نویسی) را با حیرت انجام می دهند، یا اگر ارزش وقت گذاشتن را نداشته باشد، آن را رها می کنند. در هر صورت، این امر دسترسی برنامه شما را کاهش می دهد. اجرای بهترین شیوه های طراحی API تضمین می کند که این اتفاق نمی افتد.

اما، اگر بخواهیم زندگی توسعه‌دهندگان را آسان کنیم، API ما شهرت قوی ایجاد می‌کند، که احتمال ادغام برنامه‌های همکار با آن را افزایش می‌دهد. در نهایت، طراحی خوب API می تواند تفاوت بین ارائه خدمات شما در مقابل افراد مناسب یا عدم ارائه تفاوت ایجاد کند. ایجاد APIهایی که به بهترین شیوه ها پایبند باشند، یک پیروزی برای همه است، شرکت شما، سایر توسعه دهندگان، و در نهایت، کلاینت که از استفاده از یکپارچه سازی سود می برد.

برای بررسی: طراحی API بر تجربه توسعه‌دهنده تأثیر می‌گذارد، تجربه توسعه‌دهنده بر پذیرش API شما تأثیر می‌گذارد، و پذیرش بر موفقیت یکپارچه‌سازی شما تأثیر می‌گذارد. همه چیز مرتبط است و با طراحی شروع می شود. بنابراین، چه چیزی یک طراحی API خوب را ایجاد می کند؟

از Postman یا سواگر استفاده کنیم؟ برای پاسخ به این سوال این مقاله را بررسی کنید.

بهترین شیوه های طراحی REST API چیست؟

APIها مانند وب‌سایت‌ها هستند، هر کدام کمی متفاوت به نظر می‌رسند و عمل می‌کنند، اما اکثر آنها مجموعه‌ای از شیوه‌های طراحی پایه را دنبال می‌کنند که آنها را بصری نگه می‌دارد. وقتی یک توسعه‌دهنده با تجربه یک API جدید را انتخاب می‌کند، نباید همه چیزهایی را که می‌دانند دوباره یاد بگیرند. به طور کلی، چیزها باید آشنا به نظر برسند. البته طراحی API خوب در این امر نقش دارد.

برای دستیابی به این آشنایی و ارائه بهترین تجربه ممکن برای توسعه دهندگان، در اینجا هشت اصل طراحی وجود دارد که API ها می توانند از آنها پیروی کنند:

1. از اصول REST پیروی کنید.

طراحی خوب API از اصول REST پیروی می کند که بنابراین آن را برای توسعه دهندگان قابل دسترس می کند. برای اینکه یک API RESTful در نظر گرفته شود، باید از پنج اصل مورد نیاز REST پیروی کند.

به طور خلاصه آنها عبارتند از:

جداسازی کلاینت از سرور

تمام تعاملات با API باید شامل درخواستی باشد که از سوی کلاینت به API ارسال می‌شود و به دنبال آن یک پاسخ از API برای کلاینت ارسال می‌شود. کلاینتان تمام تعاملات را آغاز می کنند.

رابط یکنواخت
همه درخواست‌ها و پاسخ‌ها از یک API باید به همان روش، به یک زبان و تحت پروتکل یکسان قالب‌بندی شوند. این یک اصل کلیدی در طراحی خوب API است زیرا بر میزان غریزی استفاده از یکپارچه سازی برای توسعه دهندگان تأثیر می گذارد. اکثر API های REST از پروتکل HTTP استفاده می کنند که به کلاینتان اجازه می دهد درخواست های HTTP را به API ها ارسال کنند.

رایج ترین درخواست های HTTP مورد استفاده با REST API ها عبارتند از:

GET - برای بازیابی موارد از پایگاه داده.
POST - برای آپلود موارد در پایگاه داده.
PUT - برای اصلاح موارد در پایگاه داده.
DELETE - برای حذف موارد از پایگاه داده.

API پاسخ های خود را در قالب جاوا اسکریپت آبجکت نوتشین JavaScript Object Notation (JSON) ارسال می کند که تجزیه و تحلیل آن برای برنامه های کلاینت آسان است.

برای آشنایی با Fetch API در جاوااسکریپت این مقاله را بررسی کنید.

انتقال بدون تابعیت
همه تماس‌های API مستقل از تماس‌هایی هستند که قبلاً انجام شده‌اند. هر درخواست و پاسخ شامل همه چیزهایی است که برای تکمیل تعامل لازم است و سرورها محتوای تماس های قبلی را ذخیره نمی کنند.

استقلال لایه
درخواست‌ها و پاسخ‌های بین کلاینت و سرور مورد نظر باید همیشه به همین ترتیب پردازش شوند، صرف نظر از تعداد سرورها (یا لایه‌های) اضافی بین آنها. لایه ها نیز نباید بر محتوای پیام ها تأثیر بگذارند.

ذخیره سازی
پاسخ‌های API باید نشان دهد که آیا منبع ارائه‌شده ممکن است توسط کلاینت ذخیره شود و برای چه مدت.

این قوانین انعطاف پذیری، سازگاری و امنیت را تضمین می کنند زیرا API و برنامه مربوطه آن در منابع و قابلیت ها رشد می کنند. تا زمانی که API و کلاینت طراحی خوب API و این اصول REST را اجرا کنند، این دو می توانند همگام شوند.

2. امنیت را جدی بگیرید.

چیزهای کمی بیش از یک نقض امنیتی به اعتبار یک API آسیب می زند، که توضیح می دهد که چرا این مورد در لیست بالا است. APIها اغلب به داده‌های بسیار حساس دسترسی دارند و ارسال می‌کنند، که آن‌ها را به یک تلاش فناوری پرمخاطب برای شرکت‌ها تبدیل می‌کند. شما در حال معرفی یک نقطه دسترسی دیگر به داده های خود هستید، و باید با آن برخورد شود.

بنابراین، یک API خوب طراحی شده با اقدامات امنیتی از همان ابتدا ساخته شده است. در زیر چند اصل امنیتی سطح بالا برای APIها آورده شده است.

احراز هویت

احراز هویت اتصال کلاینت به API را تأیید می کند. برای حفظ انتقال بدون حالت، هر تماس با REST API باید به صورت جداگانه احراز هویت شود، حتی اگر کلاینت قبلاً متصل شده باشد. احراز هویت معمولاً با اعتبارنامه های موجود در بدنه درخواست به شکل یک کد دسترسی منحصر به فرد که سرور آن را تأیید می کند انجام می شود برای مثال JWT.

با توجه به تجربه توسعه‌دهنده، فرآیند احراز هویت، اگرچه ضروری است، نباید مانع توسعه‌دهندگان شود. طراحی خوب API کسب اعتبار دسترسی و اتصال ایمن را آسان می کند. برخی از ادغام‌ها ممکن است از کاربران بخواهد که در سرویس ثبت نام کنند و اهداف خود را با API بیان کنند.

بین REST, GraphQL یا RPC کدام را برای API انتخاب کنیم؟ برای پاسخ به این سوال این مقاله را بررسی کنید.

مجوز
مجوز پس از احراز هویت انجام می شود، پس از بررسی معتبر بودن اتصال کلاینت، باید مجوزها به منظور محدود کردن کارهایی که کلاینت می تواند انجام دهد و به چه منابعی می تواند دسترسی داشته باشد اختصاص داده شود. این یکی از حیاتی ترین بهترین شیوه های طراحی API است زیرا بدون آن، شهرت API شما می تواند به میزان قابل توجهی خدشه دار شود.

برای جلوگیری از افتادن اطلاعات حساس به دست افراد نادرست، APIهای خوب طراحی شده از اصل کمترین امتیاز استفاده می کنند. طبق این اصل، افرادی که به یک سرویس دسترسی دارند باید فقط اجازه دسترسی به ویژگی هایی را داشته باشند که برای آنها مجاز شده اند. این ممکن است مستلزم ایجاد بخش های کاربر و اختصاص مجوزهای مختلف به هر یک باشد. برای مثال می‌توانید یک بخش برای کلاینتان شخص ثالث معمولی و بخش‌هایی برای مدیران سطح بالا و سطح پایین داشته باشید.

رمزگذاری
یک API ایمن اتصالات سرویس کلاینت-سرور خود را رمزگذاری می کند. رمزگذاری از رهگیری داده های حساس جلوگیری می کند و برای هر وب سایت یا API که به شهرت اهمیت می دهد یک ضرورت مطلق است. اگر کاربر سعی کند به API شما از طریق WIFI عمومی دسترسی پیدا کند، داده های غیر رمزگذاری شده می تواند توسط یک بازیگر بد ربوده شود و تا حدی شما مقصر هستید.

حداقل، همه APIها باید انتقال داده ها را با TLS/SSL رمزگذاری کنند. این همان فناوری است که برای ایمن سازی ارتباطات بین وب سایت ها و بازدیدکنندگان استفاده می شود، این همان چیزی است که "S" را در "HTTPS" ارائه می دهد. رمزگذاری اولیه ارزان، موثر و راه اندازی آسان است. هر نمونه طراحی API خوب شامل آن می شود و واقعاً هیچ بهانه ای برای رد شدن از آن وجود ندارد.

3. از سینتکس واضح برای منابع، مجموعه ها و نام مسیرها استفاده کنید.

یکپارچه‌سازی‌هایی که بهترین شیوه‌های طراحی API را پیاده‌سازی می‌کنند، از سینتکس واضح برای منابع، مجموعه‌ها و نام مسیرها استفاده می‌کنند. این به این دلیل است که سینتکس توانایی های API را دیکته می کند.

به طور خلاصه، یک منبع آیتمی در سرور است که از طریق API سرور قابل دسترسی است. اینها مواردی هستند که می توانند از طریق درخواست های API بازیابی، قرار داده، اصلاح و یا حذف شوند. به عنوان مثال، ویدیو، کانال و نظر همه منابع موجود در API YouTube هستند. چندین منبع مرتبط را می توان در یک مجموعه، مانند کانال ها یا لیست پخش ویدیوها، گروه بندی کرد.

مشابه اینکه متن و عناصر یک رابط کاربری گرافیکی باید هدف خود را نشان دهند، برچسب‌هایی که منابع و مجموعه‌های سرور خود را اختصاص می‌دهید برای کمک به توسعه‌دهندگان برای درک محتوای داخلی شما کلیدی هستند.

با REST APIها، کلاینت ها به منابع و مجموعه ها با یک منبع یاب یکنواخت (URL)، که نقطه پایانی نیز نامیده می شود، دسترسی پیدا می کنند. کلاینتان باید این URL ها را بنویسند، بنابراین مهم است که همه موارد به صورت منطقی برچسب گذاری شوند.

هیچ قانون سختی برای نامگذاری منابع وجود ندارد. اما، برای کمک به کلاینتان برای واکشی سریع منابع، بسیاری از API ها به این شیوه ها پایبند هستند:

URL های نقطه پایانی باید تا حد امکان کوتاه باشند و میزان تودرتو برای رسیدن به یک منبع خاص را به حداقل برسانند.
از اسامی مفرد برای نام‌گذاری منابع و از اسم‌های جمع برای نام‌گذاری مجموعه‌ها هر زمان که منطقی است استفاده کنید. هنگامی که به نمونه‌های مختلف از یک نوع منبع اشاره می‌کنید، از زبان ثابت استفاده کنید. به عنوان مثال، از هر دو «مقاله» و «پست» به عنوان نام نوع منبع مقاله وبلاگ استفاده نکنید. یوتیوب همیشه به هر منبع ویدیویی به عنوان یک ویدیو اشاره می کند، نه یک فیلم.
به طور کلی از زبان ساده و واضح استفاده کنید. از اصطلاحات فنی بیش از حد خودداری کنید.

برای منابع موجود در سایر منابع یا مجموعه‌ها، URL را طوری ساختار دهید که منبع فرزند به منبع والد اضافه شود. برای مثال:

یک درخواست GET به این نقطه پایانی، تمام نظرات یک ویدیوی خاص را در یک لیست پخش دریافت می‌کند. نحوه ساختار دقیق منابع تو در تو بر اساس API متفاوت خواهد بود، اما برای ثبات، ایده خوبی است که URL های نقطه پایانی ساختار پایگاه داده شما را منعکس کنند.

از افعال بپرهیزید و به اسم ها بچسبید.

قبلاً می‌دانید که هنگام رعایت بهترین شیوه‌های طراحی REST API، ساده و شهودی نگه داشتن چیزها ضروری است. بخش عمده ای از آن اجتناب از افعال و استفاده از اسم ها هنگام ایجاد URL های پایه است. این یک عمل بد در نظر گرفته می شود، و دلیلی وجود دارد.

افعال اضافی هستند و می توانند به سرعت برای توسعه دهندگانی که به دنبال استفاده از ادغام شما هستند گیج کننده شوند. در عوض، از استفاده از افعال در مسیر نام ها خودداری کنید و به اسم ها بچسبید. فعل درخواست HTTP (GET، DELETE و غیره) باید برای انتقال عمل انجام شده کافی باشد. اگر متوجه شدید که فعل درخواست HTTP به اندازه کافی عمل را توصیف نمی کند، در نظر بگیرید که API شما احتمالاً به توجه بیشتری نیاز دارد تا پیمایش آسان تر شود.

4. پیام های خطا را مفید کنید.

مهم نیست که چقدر ساده و شهودی API خود را ایجاد می کنید، همه چیز در انتهای کلاینت اشتباه می شود. آنها ممکن است درخواست خود را اشتباه فرمت کرده باشند، در فرآیند احراز هویت شکست خورده باشند، یا منبعی را درخواست کنند که وجود ندارد.

در همه موارد، چه موفق و چه ناموفق، یک REST API باید کد وضعیت پاسخ HTTP مناسب را برگرداند. در مورد خطاها، اطلاعات اضافی در مورد علت رخ دادن خطا حداقل مقداری ناامیدی در مواجهه با مشکلات غیرمنتظره را مهار می کند.

یک نکته مهم دیگر در مورد پیام ها: در بازخورد پیام خطا محافظه کار باشید. اطلاعاتی را که فکر می کنید می تواند توسط هکرهای غیرمجاز برای دسترسی به داده های شما مورد سوء استفاده قرار گیرد را حذف کنید.

5. فیلتر کردن را فعال کنید.

یکی دیگر از جنبه های طراحی خوب API که می تواند تجربه توسعه دهنده را بهبود بخشد، ارائه راهی برای مرتب سازی و فیلتر کردن داده ها از طریق API است. بسیاری از APIها به کاربران اجازه می دهند پارامترهایی را در درخواست های API قرار دهند که بر منابعی که برگردانده می شوند تأثیر می گذارد. در غیر این صورت، یافتن آنچه می خواهند در پایگاه داده شما برای توسعه دهندگان، به ویژه آنهایی که تازه وارد خدمات شما شده اند، دشوار خواهد بود.

به علاوه، اگر یک توسعه دهنده به طور تصادفی حجم زیادی از داده را درخواست کند، این می تواند بر عملکرد سرور تأثیر بگذارد. فیلتر کردن احتمال این اتفاق را کاهش می دهد.

اجزای لازم برای فیلترینگ موفق
بهترین روش‌های طراحی API نشان می‌دهد که فعال کردن فیلتر ضروری است، اما این تنها چیزی نیست که باید در مورد موضوع بدانید. به خاطر داشته باشید که فیلترها باید سه جزء داشته باشند تا بتوانند بیشترین موفقیت را داشته باشند. این شامل:

نام ملک یا فیلد
مقدار فیلتر
اپراتور
 

6. به نسخه API توجه کنید.

همانطور که تغییرات و ویژگی های جدید را در API معرفی می کنید، همیشه نسخه ای از API را که در مسیر API استفاده می شود قرار دهید.

این به برنامه‌های کلاینت زمان می‌دهد تا به جدیدترین به‌روزرسانی شما روی آورند، توسعه‌دهندگان می‌توانند تا زمانی که تصمیم به حذف تدریجی آن بگیرید، نسخه قدیمی‌تر را حفظ کنند. مانند هر نرم‌افزاری، API شما هرگز تمام نمی‌شود، بنابراین با به‌روزرسانی، سازگاری را برای توسعه‌دهندگان آسان‌تر کنید.

7. مستندات عالی ارائه دهید.

مستندات احتمالاً اولین جایی است که کاربران برای یادگیری API شما، حل یک مشکل و پیگیری به‌روزرسانی‌ها به آن مراجعه می‌کنند. مستندات خوب بهترین دوست یک توسعه دهنده است، بنابراین راهنمای ما برای خواندن و نوشتن اسناد API را برای مشاوره بیشتر در مورد خواندن و نوشتن آن بررسی کنید.

نکته مهم، همیشه اسناد API خود را به صورت رایگان در دسترس قرار دهید. مستندات پشت ورود به سیستم یا دیوار پرداخت تنها یک مانع دیگر برای دسترسی است که زمان می برد و ممکن است برنامه ها را از ادغام با سرویس شما در وهله اول منصرف کند.

جهت آشنایی با نحوه مستند سازی API در لاراول با سواگر این مقاله را بررسی کنید.

8. یک مکانیسم pagination اضافه کنید.

دلیلی وجود دارد که چرا یکی از بهترین روش‌های طراحی API در نظر گرفته می‌شود که مکانیزم pagination را در ادغام شما بگنجانید. به عنوان مثال، افزودن صفحه‌بندی API تضمین می‌کند که ادغام به آرامی و به طور مؤثر مقادیر زیادی از داده‌ها را در قسمت بک اند هدایت می‌کند.

مکانیسم های pagination برای کسانی که با تعداد قابل توجهی از نقاط پایانی کار می کنند نیز مفید است. تصمیم به گنجاندن مکانیزم pagination در API خود می‌تواند بین محصولی که می‌تواند در اوج عملکرد کار کند و محصولی که درهم و برهم و کندتر است تفاوت ایجاد کند.

طراحی خوب API برای توسعه دهندگان مفید است

بیایید صادق باشیم، اگر از نظر تجارت توسعه‌دهنده نیستید، بررسی شیوه‌های طراحی API ممکن است کمی خشک شود. همه اصطلاحات پیچیده مطمئنا کمکی نمی کند.

با این حال، اگر به هر طریقی با API ها کار می کنید، مانند بازاریابی یکپارچه سازی، به دنبال نرم افزار جدید برای کمک به فرآیند شما، یا نوشتن اسناد، مهم است که بدانید چه چیزی API های عالی را از API های تنبل جدا می کند. کیفیت ادغام های شما در خطر است. و به یاد داشته باشید: هرچه API شما بصری تر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که توسعه دهندگان از قدرت آن استفاده کنند. و بله، این بدان معناست که نرم افزار شما دسترسی بیشتری خواهد داشت.

در نهایت، API ها رابط هستند و همه رابط ها باید با در نظر گرفتن کاربر نهایی ایجاد شوند. با در نظر گرفتن نه تنها کاربران، بلکه توسعه دهندگان و اجرای بهترین شیوه های طراحی API نیز، شاهد افزایش پذیرش محصول خود توسط خدمات شخص ثالث و شهرت قوی تری در فضای خود خواهید بود.

نتیجه

خدمات وب و APIهای آنها فراوان است. متأسفانه، استفاده از اکثریت قریب به اتفاق دشوار است. دلایل از طراحی ضعیف، فقدان مستندات، نوسانات، اشکالات حل نشده، یا در برخی موارد، همه موارد بالا متغیر است.

پیروی از راهنمایی‌های موجود در این پست به شما کمک می‌کند تا اطمینان حاصل کنید که API وب شما تمیز، مستند و آسان برای استفاده است. چنین APIهایی واقعاً نادر هستند و بنابراین به احتمال زیاد به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند و مورد استفاده قرار می گیرند.