بهترین روش های احراز هویت در Next.js

نکست جی اس یکی از بهترین فریمورک های دنیای فرانت اند می باشد که دارای ویژگی های بسیار زیادی است. یکی از جنبه های مهم توسعه برنامه، اطمینان از ایمن بودن و محافظت از برنامه ها در برابر نقض داده ها و سایر جرایم سایبری است. یکی از راه هایی که می توانید برنامه های خود را ایمن کنید، احراز هویت است. احراز هویت بسیار مهم است، زیرا توسعه دهندگان باید اطمینان حاصل کنند که برنامه های آنها ایمن است و فقط توسط کاربران تأیید شده قابل دسترسی است.

بهترین روش‌های احراز هویت کلیدی Next.js، از جمله میدلور در مقابل احراز هویت page component، حفظ رندر استاتیک و اجرای حفاظت چند لایه را کاوش کنید.

برای آشنایی با ویژگی های جدید نکست 14 این مقاله را بررسی کنید.

احراز هویت Next.js چیست؟

احراز هویت فرآیند تأیید هویت کاربر است. این نیاز به کاربران دارد که اعتبار خود را ارائه دهند، معمولاً یک نام کاربری و رمز عبور یا هر اعتبار معتبر دیگری که می تواند برای اثبات هویت آنها استفاده شود. احراز هویت می تواند از طریق یک سرویس شخص ثالث مانند گوگل نیز انجام شود.

در حالی که مفهوم احراز هویت و استراتژی‌های آن برای همه چارچوب‌های جاوا اسکریپت، از جمله Nextjs یکسان است، آنچه Nextjs و سایر چارچوب‌های مشابه آن را متمایز می‌کند، الگوهای موجود برای جلوگیری از دسترسی کاربران احراز هویت نشده به مسیرهای محافظت‌شده است که معمولاً به آنها الگوهای احراز هویت می‌گویند.

احراز هویت Next.js فرآیند تأیید هویت کاربر در برنامه های Next.js است. این تضمین می کند که فقط کاربران مجاز می توانند به مسیرها و داده های محافظت شده دسترسی داشته باشند.

احراز هویت در Next.js برای موارد زیر ضروری است:

• حفاظت از داده های حساس کاربر

• کنترل دسترسی به ویژگی های خاص

• شخصی سازی تجربیات کاربر

• حفظ امنیت اپلیکیشن

درک بهترین شیوه های احراز هویت Next.js برای ساختن برنامه های کاربردی وب ایمن و کارآمد، کلیدی است.

تفاوت بین احراز هویت و authorization چیست؟

احراز هویت فرآیند تأیید اینکه کاربر همان چیزی است که ادعا می کند است، که معمولاً هنگام ورود به سیستم انجام می شود. یک مثال زمانی است که کاربر یک فرم ورود را ارسال می کند. اعتبارنامه ها به سرور ارسال می شوند و سپس در برابر داده های ذخیره شده تأیید می شوند و قبل از اینکه به کاربر اجازه دسترسی داده شود، اطمینان حاصل شود که معتبر هستند.

از سوی دیگر، مجوز (authorization)، فرآیند تأیید این است که کاربر می تواند به چه چیزی دسترسی داشته باشد. معمولاً پس از احراز هویت می آید و تضمین می کند که فقط کاربرانی که مجوزهای صحیح را دارند می توانند به منابع خاصی دسترسی داشته باشند. به عنوان مثال، فقط به کاربرانی که دارای امتیازات مدیریت هستند اجازه می دهد تا به داشبورد مدیریت دسترسی داشته باشند.

احراز هویت و مجوز برای ایمن سازی و مدیریت دسترسی در یک برنامه وب با هم کار می کنند.

میدلور در مقابل احراز هویت Page Component

Next.js دو رویکرد اصلی برای احراز هویت ارائه می‌کند: میدلور و احراز هویت page component. بیایید هر دو را بررسی کنیم:

احراز هویت میدلور

میدلور های NextJS به کاربر اجازه می‌دهد تا قبل از تکمیل درخواست، کد را در انتهای سرور اجرا کند، سپس بر اساس درخواست ورودی، کاربر می‌تواند هدر درخواست و پاسخ را تغییر دهد. و قادر به انجام تغییر مسیر، بازنویسی در درخواست ورودی است. و میدلور ها قبل از محتوای کش اجرا می شود، بنابراین کاربر می تواند فایل ها و صفحات استاتیک را تغییر دهد.

این مراحل زیر است که ما برای انجام احراز هویت میدلور در NextJS نیاز داریم.

1. مسیری را که می خواهید در آن احراز هویت کنید اضافه کنید.
2. هنگامی که کاربر احراز هویت شده است یا خیر، قابلیت تغییر مسیر را اضافه کنید.

احراز هویت میدلور چندین مزیت دارد:

ساختار تمیزتر برای مدیریت احراز هویت در سراسر مسیرها
قابلیت های رندر استاتیک را حفظ می کند
عملکرد بهتر، به خصوص با JSON Web Tokens (JWTs)

در اینجا یک مثال ساده از احراز هویت میدلور آورده شده است:

import type { NextRequest } from 'next/server'
 
export function middleware(request: NextRequest) {
  const currentUser = request.cookies.get('currentUser')?.value
 
  if (currentUser && !request.nextUrl.pathname.startsWith('/dashboard')) {
    return Response.redirect(new URL('/dashboard', request.url))
  }
 
  if (!currentUser && !request.nextUrl.pathname.startsWith('/login')) {
    return Response.redirect(new URL('/login', request.url))
  }
}
 
export const config = {
  matcher: ['/((?!api|_next/static|_next/image|.*\\.png$).*)'],
}

برای آشنایی با استفاده از تایپ اسکریپت در نکست جی اس این مقاله را بررسی کنید.

احراز هویت page component

احراز هویت page component مزایای خاص خود را دارد:

• می تواند به طور مستقیم در فایل صفحه پیاده سازی شود

• انعطاف پذیری بیشتری را برای منطق اعتبار صفحه خاص ارائه می دهد

در اینجا نمونه ای از احراز هویت کامپوننت های صفحه آورده شده است:

import { redirect } from 'next/navigation';
import { checkAuth } from '@/lib/auth';

export default async function ProtectedPage() {
  const isAuthenticated = await checkAuth();
  if (!isAuthenticated) {
    redirect('/login');
  }
  return (
    <div>
      <h1>Protected Content</h1>
      {/* Page content here */}
    </div>
  );
}

دقت کنید میدلور را برای عملکرد بهتر و ساختار کد تمیزتر انتخاب کنید، به‌ویژه برای برنامه‌هایی که مسیرهای محافظت‌شده زیادی دارند.

اجتناب از احراز هویت در کامپوننت های Layout

اجتناب از اجرای بررسی های احراز هویت در کامپوننت های Layout بسیار مهم است. چرا؟ کامپوننت های Layout در navigation سمت کلاینت دوباره رندر نمی‌شوند، که می‌تواند مسیرها را بدون محافظت باقی بگذارد.

حفظ رندر استاتیک

رندر استاتیک یک ویژگی کلیدی عملکرد در Next.js است. برای حفظ آن:

• در صورت امکان از میدلور برای احراز هویت استفاده کنید

• احراز هویت را در مسیرهای خاص (صفحات) اضافه نکنید.

افزودن احراز هویت در داخل یک صفحه آن را پویا می کند. با این حال، بسیاری از اوقات مزایای لایه امنیتی اضافی بر بهبود عملکرد بیشتر است.

احراز هویت برای سرور اکشن

سرور اکشن یک ویژگی جدید در Next.js است که امکان پردازش سمت سرور را مستقیماً از کامپوننت های کلاینت فراهم می کند. هنگام استفاده از سرور اکشن:

1.بررسی های احراز هویت را در خود عمل سرور پیاده سازی کنید
2.فقط به احراز هویت در سطح صفحه یا میدلور متکی نباشید

سرور اکشن مانند مسیرهای API هستند. آنها می توانند توسط یک کاربر خارجی با فراخوانی مستقیم URL اکشن سرور فراخوانی شوند. برای آشنایی با سرور کامپوننت ها این مقاله را بررسی کنید.

نکست در مقابل ری اکت کدام یک بهتر است؟

اصل Proximity

اصل Proximity نشان می‌دهد که بررسی‌های احراز هویت تا جایی که ممکن است نزدیک به محل دسترسی یا استفاده از داده‌ها باشد. این یعنی:

اجرای بررسی در کامپوننت های قابل استفاده مجدد که داده های حساس را مدیریت می کنند
اضافه کردن منطق اعتبار به طور مستقیم در توابع واکشی داده ها

در اینجا مثالی از اعمال اصل Proximity آورده شده است:

async function fetchUserData(userId: string) {
	const isAuthenticated = await checkAuth();
  if (!isAuthenticated) {
    throw new Error('Unauthorized');
  }

  // Fetch and return user data

رویکرد چند لایه

یک استراتژی احراز هویت قوی در Next.js شامل چندین لایه حفاظتی است:

از میدلور یا چک های سطح صفحه به عنوان اولین خط دفاعی استفاده کنید
بررسی های اضافی را در سطوح دسترسی به صفحه و داده ها اجرا کنید

در اینجا یک مثال ساده از یک رویکرد چند لایه آورده شده است:

// Middleware (first layer)
export function middleware(request: NextRequest) {
  // Check for auth token
}

// Page component (second layer)
export default function ProtectedPage() {
  const { user } = useUser(); // Custom hook for user data
  if (!user) return <LoadingOrRedirect />;

  return <ProtectedContent user={user} />;
}

// Data fetching (third layer)
async function fetchSensitiveData() {
  // Check auth and permissions before fetching
}

روش های احراز هویت

عملکرد و حساسیت داده های ذخیره شده در یک برنامه، سطح امنیت اتخاذ شده را تعیین می کند.

چند راه برای اجرای احراز هویت کاربر با استفاده از احراز هویت شخص ثالث وجود دارد.

در اینجا 4 روش مهم وجود دارد:

1. احراز هویت مبتنی بر رمز عبور: کاربران یک رمز عبور منحصر به فرد برای دسترسی به برنامه وارد می کنند. این یکی از متداول‌ترین روش‌ها است، اما در صورت ضعیف بودن یا به خطر افتادن گذرواژه‌ها، می‌تواند در برابر نفوذ آسیب‌پذیر باشد.

2. احراز هویت دو مرحله ای (2FA): این یک لایه امنیتی اضافی را با ملزم کردن کاربران به ارائه دو شکل شناسایی اضافه می کند. این معمولاً شامل یک رمز عبور و یک کد منحصر به فرد ارسال شده به تلفن یا ایمیل آنها است.

3. OAuth و OpenID Connect: اینها پروتکل هایی برای مجوز و احراز هویت هستند. آنها در برنامه های کاربردی وب و تلفن همراه استفاده می شوند تا امکان دسترسی ایمن به منابع را بدون اشتراک گذاری اعتبارنامه فراهم کنند.

4. کنترل دسترسی مبتنی بر نقش (RBAC): RBAC مجوزها را بر اساس نقش آنها در سازمان به کاربران اختصاص می دهد. این تضمین می کند که آنها فقط به منابع لازم برای عملکرد شغلی خود دسترسی دارند.

5. کنترل دسترسی مبتنی بر مجوز (PBAC): مجوزهای PBAC بدون توجه به نقش آنها به کاربر اختصاص داده می شود. بر اساس مجوزی که به آنها دسترسی دارند، به آنها اجازه دسترسی به منابع خاصی را می دهد.

نتیجه

به طور خلاصه، احراز هویت و مجوز اجزای ضروری یک برنامه Next.js هستند. آنها امنیت، انطباق، سفارشی سازی و اعتماد را فراهم می کنند. اکنون به دلیل احراز هویت میدلور، برنامه nextjs شما در سمت سرور احراز هویت می‌شود. و نیازی به افزودن احراز هویت در هر صفحه ندارید، این کار به صورت گلوبال انجام می شود.

بهترین روش‌های احراز هویت Next.js شامل ترکیبی از تکنیک‌ها می‌شود:

در صورت امکان از میدلور برای تأیید اعتبار در سطح برنامه استفاده کنید
بررسی های سطح صفحه را برای مسیرهای خاص اجرا کنید
از اصل مجاورت برای دسترسی به داده ها استفاده کنید