تفاوت بین REST API و RESTful API چیست؟ کدام یک بهتر است؟

زمانی که در حال توسعه یک اپلیکیشن یا یک وبسایت هستیم همیشه سعی می کنیم از بهترین و بروز ترین موارد استفاده کنیم. برای مثال هنگام API نویسی انوع رویکرد وجود دارد و گاها تفاوت بین هیچ کدام از آن ها را نمی دانیم و به صورت مستقیم از آن ها استفاده می کنیم. برای مثال نحوه اتصال به درگاه پرداخت چگونه است؟ با API است، و چیزی که به عنوان واسطه بین دو برنامه عمل می کند و به آنها کمک می کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، یک API یا رابط برنامه کاربردی است.

اگرچه شما چندین رویکرد برای ایجاد API دارید (برای مثال GraphQL)، دو روش خاص وجود دارد که باید برای تسهیل تعامل نرم افزاری در پروژه خود بدانید، REST API و RESTful API.

اگرچه ممکن است تفاوت بین آنها در ابتدا واضح به نظر نرسد، اما این فقط یک سؤال ساده از Stack Overflow نیست. به احتمال زیاد هنگامی که در جلسه ای با تیم توسعه خود هستید و در مورد الگوهای معماری نرم افزار برای محصول بحث می کنید، فردی را خواهید یافت که صدای خود را در مورد آن بلند می کند.

بیایید آن را ساده تر بیان کنیم. در واقع هیچ تفاوت قابل توجهی بین REST و RESTful در مورد API ها وجود ندارد. با این حال، آنها کمی برای عملکردهای مختلف خود استفاده می شوند. REST مجموعه ای از محدودیت ها است، در حالی که RESTful به یک API اشاره دارد که به آن محدودیت ها پایبند است. این به طور گسترده در خدمات وب، نرم افزار و برنامه های کاربردی استفاده می شود.

به طور خلاصه، REST (Representational State Transfer) یک سبک معماری است، در حالی که RESTful به سرویس های وب اطلاق می شود که چنین سبکی را پیاده سازی می کنند.

بنابراین، آیا می توانید از این اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده کنید؟ تا حدی، بله، اما این بدان معنا نیست که پاسخ درست واقعاً به این سادگی نیست که «REST یک اسم است و RESTful یک صفت است».

این مقاله قصد دارد تفاوت ظریف بین API های REST و RESTful را توضیح دهد تا در مورد اینکه آنها چیست، چگونه کار می کنند و چگونه می توانید از آنها در پروژه توسعه خود استفاده کنید. همچنین ما در این مقاله به صورت عملی از API REST در لاراول استفاده کردیم.

REST API چیست؟

REST API یک سبک معماری برای API است که از درخواست‌های HTTP برای دسترسی و استفاده از داده‌ها و تبادل امن آن‌ها از طریق اینترنت استفاده می‌کند. REST API راهی برای ارتباط دو سیستم کامپیوتری است.

API های REST به روشی مشابه کار می کنند که به شما کمک می کند هنگام جستجوی چیزی در اینترنت، نتایجی را برای سرویسی که درخواست کرده اید، دریافت کنید. در سال 2000، روی فیلدینگ (Roy Fielding) مفهوم مشخصات REST API را معرفی کرد که بعدها به یک روش غالب در مهندسی نرم افزار مدرن تبدیل شد. API اساساً مجموعه ای از قوانین است که توسعه دهندگان در سمت سرور ایجاد می کنند تا برنامه ها را قادر به برقراری ارتباط با یکدیگر کنند. و REST تعیین می کند که API چگونه به نظر می رسد و چگونه کار می کند و توسعه دهندگان از چه الگوی معماری برای ساخت آن پیروی می کنند. ما در این مقاله به صورت عمیق تر REST API را بررسی کرده ایم.

برخی از اصول کلیدی REST APIها عبارتند از:

سیستم لایه ای - عناصر REST نمی توانند فراتر از لایه تعیین شده خود را ببینند. این منجر به بهبود مقیاس پذیری و افزودن آسان تر پروکسی ها و متعادل کننده های بار می شود.
رابط یکنواخت - مهمترین ویژگی الگوی معماری REST تاکید آن بر یکنواختی رابط بین تمام اجزا است.
قابلیت ذخیره‌سازی – سرورهای REST باید پاسخ‌های خود را به‌عنوان قابل ذخیره یا غیر قابل ذخیره‌سازی شناسایی کنند تا از بین بردن اطلاعات غیرقابل ذخیره و ذخیره اطلاعات مورد نیاز برای بهبود عملکرد امکان‌پذیر باشد.
بی تابعیتی – در برنامه های REST، کلاینت ها وضعیت برنامه را حفظ می کنند، اما سرورها هیچ حالت کلاینت را مدیریت نمی کنند. درخواست های خدمات شامل تمام اطلاعات مورد نیاز برای پردازش است.

برای مستند سازی API های REST از چه ابزاری استفاده می کنید؟ در این مقاله ما درباره سواگر ابزار مستند سازی API به صورت عمیق بررسی کردیم.

RESTful API چیست؟

RESTful API رابطی است که به دو سیستم مختلف اجازه می دهد تا اطلاعات را از طریق اینترنت با امنیت کامل تبادل کنند. API های RESTful یک روش مقیاس پذیر و ساده برای ساخت API هایی ارائه می دهند که برای زبان ها و پلتفرم های برنامه نویسی مختلف قابل اجرا هستند.

اکنون APIهای RESTful محدودیت‌های معماری REST (مجموعه‌ای از پروتکل‌هایی که یک API باید به آن‌ها پایبند باشد) را اتخاذ کرده و از آنها پیروی می‌کنند، که به آنها امکان می‌دهد مقیاس‌پذیر، سریع‌تر و پشتیبانی از انواع داده‌ها باشند. یک API از این نوع با استفاده از درخواست های HTTP به داده ها دسترسی پیدا می کند و رایج ترین نوع API مورد استفاده در استک های توسعه وب است. ما در این مقاله عمیق تر RESTful API را بررسی کردیم.

برخی از اجزای اصلی RESTful APIها عبارتند از:

هدر ها – با کمک هدرهای HTTP، API های RESTful اطلاعاتی مانند انواع اتصال، پراکسی ها و متا دیتا ها را برای پیام های درخواست و همچنین پاسخ های معتبر آن ها مدیریت می کنند.
داده (data) – داده بدنه ای است که حاوی اطلاعات بیشتر در مورد منبع درخواستی کلاینت است. هنگامی که کلاینت نوع محتوا را در هدر تعیین می کند، بدنه حاوی محتوای واقعی است.
متد – این API ها داده‌ها را با استفاده از متد های خاص HTTP مانند DELETE، POST یا GET دستکاری می‌کنند تا به سرورها کمک کنند تا به درستی کار کنند.
نقاط پایانی - اینها URLهایی هستند که مکان داده ها را در سرور مشخص می کنند. نقاط پایانی اساساً منابعی هستند که ما سعی می کنیم از طریق یک API به آنها دسترسی پیدا کنیم.

خدمات وب یا API های RESTful دارای طیف وسیعی از مزایا هستند. به عنوان مثال، آنها از پهنای باند کمتری استفاده می کنند، از هر نوع فرمت داده پشتیبانی می کنند، منحنی یادگیری آسانی دارند و توسعه دهندگان نیازی به ساخت آن از ابتدا ندارند. این APIها در زمینه توسعه برنامه SaaS بسیار محبوب هستند و برای استفاده عمومی و خصوصی مناسب هستند.

تفاوت های کلیدی API های REST و RESTful

اکنون که از چیستی APIهای REST و RESTful و نحوه عملکرد آنها آگاه هستید، اجازه دهید تفاوت آنها را از نظر پارامترهای داده شده با یکدیگر درک کنیم:

1. REST در مقابل RESTful API: معماری

برنامه REST دارای یک سیستم لایه و یک سمت کلاینت با رابط کاربری یکنواخت است، در حالی که یک برنامه RESTful دارای همان معماری با برخی ویژگی های اضافه شده است، وقتی صحبت از معماری می شود. معماری یک برنامه REST دارای یک سیستم لایه و یک سمت کلاینت با رابط کاربری یکنواخت است، در حالی که یک برنامه RESTful دارای همان معماری با برخی ویژگی های اضافه است.

علاوه بر این، یک سرور REST با یک سرویس کلاینت-سرور برای مدیریت تعاملات کاربر کار می کند و چارچوب REST عملکرد برنامه را از طریق یک سیستم مستقل مدیریت می کند. هر دامنه بهبود یا به روز رسانی را در آهنگ های فردی مشخص می کند.

2. REST در مقابل RESTful API: رابط کاربری سازگار

همانطور که قبلا ذکر شد، رابط کاربری یکنواخت یا سازگار یکی از اجزای کلیدی برنامه های REST است. این همان چیزی است که معماری های REST را از سایر الگوهای مبتنی بر شبکه متمایز می کند. چنین API هایی با موفقیت یک رابط بدون تغییر را در دستگاه های مختلف حفظ می کنند.

و از نظر مدیریت داده ها به عنوان منابع، هر دو سیستم RESTful در مقابل REST این کار را با یک فضای نام متمایز و منحصر به فرد انجام می دهند.

3. REST در مقابل RESTful API: ظرفیت ذخیره سازی

APIهای REST داده‌ها را به‌عنوان ذخیره‌سازی/غیر ذخیره‌سازی برای جایگزینی داده‌های غیرقابل ذخیره‌سازی پیشنهاد می‌کنند، جایی که برنامه‌های RESTful به کلاینت ها اجازه می‌دهند از داده‌های قابل ذخیره‌سازی در هر کجا و در هر زمان استفاده کنند.

شما به راحتی می توانید عملکرد و عملکرد سیستم های REST را بهبود بخشید زیرا زیرساخت ها و کلاینت ها قادر به ذخیره داده ها هستند. هنگامی که هیچ کس از داده های ذخیره شده استفاده نمی کند، سیستم می تواند اطلاعات غیرقابل ذخیره را جایگزین کند.

از سوی دیگر، ساختن یک API RESTful شما را قادر می سازد تا در هر زمان و به هر نحوی که نیاز دارید به داده های کش و حالت های غیرقابل تغییر دسترسی داشته باشید. همچنین شما را قادر می سازد آخرین روند توسعه وب سازمانی را دنبال کنید و سیستم را مطابق با نیاز خود سفارشی کنید.

4. REST در مقابل RESTful API: ثبات

برنامه‌های REST بدون حالت کلاینت به کار خود ادامه می‌دهند، و کلاینت با هر مرحله برنامه سروکار دارد، در حالی که سرورهای RESTful فقط اجرا را پنهان می‌کنند.

هر درخواست سرور شامل تمام اطلاعات مورد نیاز برای پردازش است. با فرض اینکه تغییراتی در وضعیت API های RESTful وجود دارد، کلاینت به چارچوب ظرفیت ذخیره سازی پاسخ می دهد و اطلاعات متضاد خاصی را از REST با زیرساخت سیستم دریافت می کند. از اشیاء توزیع شده برای جلوگیری از داده ها از عناصر دیگر استفاده می کند.

در چارچوب های REST، کلاینت و سرور اطلاعات مربوط به وضعیت و اطلاعات را مبادله می کنند، در حالی که سرویس های وب RESTful هیچ داده ای را پنهان نمی کنند.

5. REST vs RESTful API: معماری چند لایه

بین REST در مقابل RESTful، دستگاه‌های REST نمی‌توانند فراتر از لایه‌های اختصاص داده شده را مشاهده کنند، در حالی که برنامه‌های RESTful جریان داده را بین چندین لایه تسهیل می‌کنند.

به همین دلیل است که برای بهبود اقدامات امنیتی و عملکرد سیستم های REST باید از پروکسی ها یا بار متعادل کننده ها استفاده کنید. در مقابل، یک API RESTful محدودیت‌های بدون حالت را برای ایجاد یک سیستم با مرزهای امن ادغام می‌کند. علاوه بر این، تمایز بین این مرزها بسیار واضح و قطعی است و داده ها بسته به نیاز کلاینت از یک لایه به لایه دیگر جریان می یابد. کلاینت ها قدرت نمایش داده ها یا دستکاری آن ها را دارند.

تفاوت های ظریف بین REST و RESTful

وقت آن است که یک خلاصه کوتاه داشته باشیم و برخی دیگر از عوامل متمایزکننده بین RESTful و REST API را بررسی کنیم. نگاهی بیندازید:

در برنامه های REST همچنین URL بر اساس درخواست و پاسخ کار می کند، در حالی که API های RESTful کاملاً به برنامه های REST متکی هستند.

REST برای توسعه API استفاده می شود که تعامل بین سرور و کلاینت را امکان پذیر می کند، در حالی که RESTful یک برنامه وب است که زیرساخت REST را دنبال می کند. API های RESTful قابلیت همکاری بین چندین سیستم در سراسر شبکه را فراهم می کنند.

REST API از خدمات وب استفاده می کند و بر اساس درخواست و پاسخ است، در حالی که RESTful API کاملاً بر اساس برنامه و زیرساخت REST کار می کند.

برنامه های REST دارای پروتکل های قوی و لایه های معماری از پیش پیکربندی شده به عنوان اقدامات امنیتی هستند، در حالی که برنامه های RESTful دارای پروتکل های حمل و نقل چند لایه هستند. در نتیجه، این امر باعث می‌شود برنامه‌های RESTful نسبتاً امنیت کمتری داشته باشند.

فرمت داده REST API بر اساس HTTP است، از طرف دیگر، فرمت داده یک API ساده RESTful بر HTTP، Text و JSON متکی است.

برنامه های REST تنها حداقل پهنای باند مصرف می کنند، در حالی که برنامه های RESTful پهنای باند کمتری مصرف می کنند.

API های RESTful از الگوی Model View Controller (MVC) پیروی می کنند، در حالی که یک API REST از هر الگوی پیروی می کند.

API های REST بسیار کاربرپسند و سازگار با طیف وسیعی از متدولوژی های توسعه نرم افزار هستند. متناوبا، از سوی دیگر. خدمات RESTful نسبت به API های RESTless بسیار انعطاف پذیر هستند.

REST API در مقابل RESTful API: کدام یک برای توسعه برنامه های کاربردی نرم افزار بهترین است؟

REST API یا RESTful API سرویسی است که به شما امکان توسعه برنامه های تحت وب را می دهد. RESTful API مشخصات نحوه استفاده از HTTP، XML و JSON برای دسترسی به منابع روی سرور است. توسعه‌دهندگان اغلب از API‌های RESTful در وب‌سایت‌ها و برنامه‌های تلفن همراه استفاده می‌کنند، زیرا محدودیت‌های کمتری در مقایسه با API های SOAP ارائه می‌کنند و استفاده از آن‌ها نسبت به درخواست‌های HTTP خام آسان‌تر است.

مزیت اصلی استفاده از API های RESTful نسبت به API های SOAP این است که پیچیدگی کمتری دارند.

استفاده از میکروسرویس ها این مزیت را نیز دارد که نسبت به پیاده سازی زیربنایی ناشناس هستند. این بدان معناست که هیچ محدودیتی در مورد خدماتی که می توانید برای این سیستم ها استفاده کنید وجود ندارد. از این رو، تا زمانی که با استانداردهای خاصی مانند OData یا HAL مطابقت داشته باشد، امکان ایجاد یک API برای سرویس شما وجود دارد.

یک سرویس RESTful کلاینت ها را قادر می سازد تا با استفاده از URI (شناسه منبع یکسان) از طریق درخواست های HTTP به داده ها دسترسی داشته باشند. این به کلاینت اجازه می دهد تا از درخواست های HTTP ساده با URL ها و پاسخ های استاندارد استفاده کنند و آن را در هر زبان برنامه نویسی یا فریمورک قابل استفاده می کند. ایجاد برنامه های کاربردی بدون نوشتن کد سفارشی را آسان تر می کند.

REST API و Restful API یک سرویس توسعه برنامه وب است که دسترسی به داده ها و عملکردهای خود را از طریق سرویس های HTTP restful فراهم می کند. REST معماری این سرویس ها را توصیف می کند که مبتنی بر ایده استفاده از هایپر مدیا به عنوان موتور حالت برنامه هستند. به عبارت دیگر، یک API RESTful به کلاینت اجازه می دهد تا با استفاده از متد HTTP GET و روش های استاندارد HTTP، از جمله PUT، POST، DELETE و موارد دیگر به منابع دسترسی پیدا کنند. در نتیجه، توسعه دهندگان وب می توانند از REST API در برنامه های خود برای دسترسی به داده های وب سایت های شخص ثالث بدون نیاز به نوشتن کد استفاده کنند.

دینامیک دورتر REST API در مقابل RESTful API

اگر چیزی وجود داشته باشد که در طول چند سال گذشته کاملاً روشن شده است، این است که چقدر به فناوری و نوآوری وابسته شده ایم. ما با همه چیز روبرو بوده ایم، از پیشرفت سازمان ها گرفته تا محیط های کاری از راه دور گرفته تا موج مناسبت های سریعی که بر زنجیره تامین تاثیر می گذارد. فناوری به ما در عبور از همه چیز کمک کرده است، و میکروسرویس ها و APIها چارچوبی را ارائه می دهند که تعداد زیادی از این حرکات را قابل تصور کرده است.

در این راستا، الگوی معماری REST ادغام شده و در حال حاضر با معیارهای زیر است که در گزارش وضعیت API ذکر شده است:

از آن استفاده کنید و آن را دوست داشته باشید - 49٪
استفاده از آن - 44٪
آگاه باشید اما از آن استفاده نکنید - 4%
هرگز در مورد آن نشنیده ام - 2٪
 

این بینش‌ها باید به شما در ارائه ایده‌هایی در مورد اینکه چگونه می‌توانید از APIهای REST در مقابل RESTful بهترین استفاده را ببرید، منابع پروژه خود را کجا سرمایه‌گذاری کنید و چه فرصتی می‌توانید داشته باشید، به شما کمک کند!

توسعه Back-End مبتنی بر API را برای رسیدن به ارتفاعات رشد جدید فعال کنید

نتیجه

در پایان می توان گفت که تفاوت بین REST و RESTful واقعاً مهم نیست. در نهایت، اینکه سبک معماری شما چقدر کارآمد با اهداف کسب و کار و پروژه شما همسو می شود، مهم ترین معامله در اینجا است، نه اینکه چقدر می توانید با استانداردهایی مطابقت داشته باشید. بنابراین، باید از قدرت REST و API های RESTful برای وب استفاده کنید. توسعه برنامه؟ کاملاً بله. برای شرکت ها، صرف نظر از اندازه آنها، به کارگیری این فناوری ها و ادغام برنامه های کاربردی شما با برنامه های شناخته شده به شما این امکان را می دهد که با کسب و کارهای جهانی تعامل داشته باشید و سرمایه گذاری خود را به عنوان قابل اعتماد و معتبر تقویت کنید. آیا زمان آن نرسیده است که از آن حداکثر استفاده را ببرید؟