tRPC در مقابل GraphQL: کدام یک برای پروژه های شما بهتر است؟

به زبان ساده، API پل ارتباطی بین دو نرم‌افزار یا سرویس مختلف است. این پل به برنامه‌ها اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به دانستن جزئیات پیاده‌سازی یکدیگر، با همدیگر تبادل اطلاعات و داده کنند. انتخاب بین tRPC و GraphQL به عنوان API ایده‌آل شما می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. هر دو غول دنیای API مزایا و معایب خاص خود را دارند. در این مقاله، به بررسی عمیق این دو رقیب سرسخت می‌پردازیم و با هم مقایسه می‌کنیم و به شما کمک می‌کنیم تا بهترین انتخاب را برای پروژه خود داشته باشید.

tRPC چیست؟

tRPC یک چارچوب فراخوانی روش از راه دور منبع باز (RPC) است که سریع، سبک است و ارتباط موثر بین برنامه های کاربردی کلاینت و سرور را امکان پذیر می کند. با خودکار کردن بسیاری از کارهای روزمره مورد نیاز برای توسعه API از طریق HTTP/2، ساخت APIهای با کارایی بالا و مقیاس پذیر را ساده می کند.

tRPC از Protocol Buffers به عنوان فرمت سریال‌سازی پیش‌فرض خود برای رمزگذاری و رمزگشایی داده‌هایی که بین کلاینت و سرور در چندین زبان و استک های فناوری منتقل می‌شوند، استفاده می‌کند.

tRPC چگونه کار می کند؟

tRPC سریال‌سازی و سریال‌زدایی داده‌ها را بین کلاینت و سرور خودکار می‌کند و به شما این امکان را می‌دهد تا متد های API و داده‌های درخواست/پاسخ را در یک سینتکس ساده و قابل خواندن تعریف کنید. به این ترتیب، وقتی کلاینت ها درخواست می‌کنند، لازم نیست نگران جزئیات سطح پایین باشید. tRPC همچنین تولید کد خودکار را برای کلاینت ها و سرورها فراهم می کند.

tRPC یک زبان آگنوستیک است و می‌توانید کلاینت‌ها و سرورهایی بسازید که از بافرهای پروتکل، از جمله Go، Java، Python و Node.js پشتیبانی می‌کنند.

ویژگی های قابل توجه tRPC

چندین ویژگی tRPC، فناوری API را برای ساختن APIهای مقیاس پذیر و کارآمد جذاب می کند. در اینجا برخی از ویژگی ها آورده شده است:

بافرهای پروتکل: tRPC از بافرهای پروتکل به عنوان فرمت سریال سازی داده ها استفاده می کند
تولید کد خودکار: tRPC تولید کد خودکار را هم برای کلاینت و هم برای سرور فراهم می کند که نیاز به نوشتن کد boilerplate را حذف می کند و در زمان صرفه جویی می کند و خطاهای احتمالی را کاهش می دهد.
پشتیبانی از HTTP/2: همچنین tRPC از HTTP/2 پشتیبانی می‌کند که پیشرفت قابل توجهی نسبت به HTTP/1.1 در عملکرد و مقیاس‌پذیری دارد. HTTP/2 از درخواست ها و پاسخ های چندگانه پشتیبانی می کند که امکان استفاده کارآمد از منابع شبکه را فراهم می کند

پشتیبانی از جریان: tRPC از جریان دوطرفه پشتیبانی می‌کند، که به شما امکان می‌دهد ارتباط بی‌درنگ بین کلاینت و سرور را شبیه‌سازی کنید، و برای برنامه‌هایی که نیاز به به‌روزرسانی هم‌زمان دارند، مانند برنامه‌های چت یا داشبوردهای real-time، مفید است.

چرا باید از tRPC استفاده کنید؟

tRPC یک گزینه عالی برای ساخت برنامه های وب قوی و کارآمد است. دلایل اصلی اینکه چرا می خواهید از tRPC به عنوان فناوری API برای برنامه خود استفاده کنید، سهولت استفاده و عملکرد و مقیاس پذیری آن است.

شما می توانید با tRPC در عرض چند دقیقه راه اندازی و اجرا کنید زیرا API ساده و شهودی آن است، و پروتکل باینری کارآمد برای ارتباط، عملکرد و مقیاس پذیری آن را افزایش می دهد. این باعث می شود tRPC برای برنامه هایی که نیاز به رسیدگی به درخواست های پر ترافیک دارند ایده آل باشد.

معایب استفاده از tRPC

در حالی که استفاده از tRPC مزایای زیادی دارد، باید از برخی معایب استفاده از tRPC آگاه باشید.

tRPC دارای یک فرآیند پیکربندی پیچیده است که می تواند برای مبتدیان چالش برانگیز باشد. در حالی که توسعه دهندگان با تجربه ممکن است فرآیند پیکربندی را آسان بدانند، ممکن است برخی از توسعه دهندگان را از شروع استفاده از tRPC منصرف کند.

یکی دیگر از محدودیت های مهم tRPC پشتیبانی محدود زبان آن است. tRPC از زبان‌های محبوب دیگر مانند جاوا، روبی و پایتون پشتیبانی نمی‌کند، که چالشی برای پذیرش گسترده است. tRPC همچنین دارای پشتیبانی محدودی از چارچوب است. با چند فریمورک وب مانند Next.js و Express.js به خوبی کار می کند، اما ممکن است آنقدر متفاوت باشد که با فریمورک های دیگری مانند جنگو، اسپرینگ یا لاراول مفید باشد.

ادغام tRPC در پروژه‌های موجود که از چارچوب‌های پشتیبانی‌نشده استفاده می‌کنند نیز می‌تواند زمان و پیچیدگی بیشتری را برای توسعه اضافه کند که مزایای عملکرد آن را کاهش می‌دهد. با وجود این محدودیت ها، tRPC هنوز یک گزینه عالی برای پروژه های خاص است، مانند برنامه های کاربردی وب در مقیاس بزرگ که به API های پیچیده نیاز دارند.

پروژه های مناسب برای tRPC

عملکرد و مقیاس‌پذیری tRPC آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای پروژه‌های پرترافیک که نیاز به ارتباط کارآمد کلاینت و سرور دارند تبدیل می‌کند. پروژه های TypeScript همچنین می توانند به راحتی با tRPC ساخته شوند زیرا خود با استفاده از TypeScript ساخته شده است، بنابراین به طور یکپارچه در پروژه های TypeScript ادغام می شود.

در نهایت، tRPC یک گزینه عالی برای پروژه هایی است که به تماس های API زیادی نیاز دارند. عملکرد و کارایی چارچوب، آن را به گزینه ای ایده آل برای پروژه هایی تبدیل می کند که به شدت به API ها متکی هستند.

GraphQL چیست؟

GraphQL یک زبان کوئری و زمان اجرا برای API ها است که نحوه ساخت API ها را بر روی HTTP متحول می کند. GraphQL روشی کارآمدتر، قدرتمندتر و انعطاف‌پذیرتر برای ساخت APIها نسبت به APIهای REST سنتی ارائه می‌دهد.

GraphQL کلاینت ها را قادر می‌سازد تا داده‌های مورد نیاز خود را دقیقاً مشخص کرده و دریافت کنند و میزان انتقال داده از طریق شبکه را کاهش داده و عملکرد را بهبود بخشد. برخلاف API های REST، که در آن برنامه های پیچیده دارای نقاط پایانی زیادی برای مصرف داده هستند، API های GraphQL یک نقطه ورودی برای همه چیز دارند.

برای آشنایی با تفاوت های بین REST و GraphQL می توانید این مقاله را بررسی کنید.

GraphQL چگونه کار می کند؟

GraphQL مسائل مربوط به واکشی بیش از حد و کم واکشی را حل می کند، که یک مشکل با API های سنتی است. با واکشی فقط داده‌های درخواستی، کلاینت ها می‌توانند منابع را کاهش دهند، که منجر به عملکرد بهتر برای مورد استفاده آنها می‌شود.

API های GraphQL طرحی دارند که به زبان تعریف اسکیمای خود (SDL) نوشته شده است که از انواع و فیلدها تشکیل شده است. شما می توانید تمام داده ها را در یک GraphQL API با توصیف آنچه می خواهید با یک کوئری واکشی کنید. نوع ها شکل داده ها و فیلدهای آن را مشخص می کنند و فیلدها نشان دهنده داده هایی هستند که می توانید کوئری کنید.

هنگامی که کلاینت ها یک GraphQL API را کوئری می کنند، سرور کوئری را در مقابل اسکیما تایید می کند. اگر کوئری معتبر باشد، سرور کوئری را پردازش می کند و داده های درخواستی را به عنوان یک شی JSON برمی گرداند. پاسخ با ساختار کوئری مطابقت دارد و درک و کارکرد بر روی داده ها را برای کلاینت ها آسان می کند.

ویژگی های قابل توجه GraphQL

GraphQL پذیرش رو به رشد خود را مدیون طیف گسترده ای از ویژگی های خود است. در اینجا برخی از ویژگی های قابل توجه GraphQL آورده شده است:

سیستم نوع قوی: سیستم نوع قوی GraphQL توسعه دهندگان را قادر می سازد تا انواع داده ها و کوئریها را تعریف کنند، ساختار داده را اعتبارسنجی کنند، یافتن خطاها را ساده کنند، عملکرد را با کاهش انتقال داده های غیر ضروری بهبود بخشند، و از سازگاری داده ها در برنامه شما اطمینان حاصل کنند.
کوئری انعطاف پذیر: GraphQL یک سیستم کوئری انعطاف پذیر ارائه می دهد که مشکل واکشی بیش از حد و کم واکشی را از بین می برد. هنگامی که سرویس کلاینت الزامات داده را در کوئری مشخص می کند، سرور فقط داده های درخواستی را برمی گرداند و در نتیجه زمان پاسخگویی سریع تر و عملکرد بهبود یافته است.
داده‌های real-time با اشتراک‌ها: GraphQL از به‌روزرسانی‌های real-time داده با استفاده از اشتراک‌هایی پشتیبانی می‌کند که می‌توانند داده‌ها را به محض تغییر در سرور به کلاینت ارسال کنند. اشتراک‌ها به‌ویژه برای ساخت برنامه‌هایی که نیاز به به‌روزرسانی زنده دارند، مانند برنامه‌های چت و داشبوردهای بازار سهام مفید هستند.
تعامل با سیستم‌های موجود: GraphQL با سیستم‌های موجود ادغام می‌شود که استفاده از GraphQL را بدون نیاز به بازنویسی کل برنامه‌تان آسان می‌کند.
لایه API ساده: GraphQL یک لایه API ساده و سازگار ارائه می‌کند که پیچیدگی سیستم‌های زیربنایی را انتزاعی می‌کند و نگهداری و مدیریت برنامه‌ها را آسان‌تر می‌کند.

چرا باید از GraphQL استفاده کنید

GraphQL به سه دلیل از سایر فناوری های API متمایز است:

انتقال کارآمد داده و انعطاف پذیری
تجربه توسعه دهنده عالی
آسان برای یادگیری

روش کارآمد انتقال داده GraphQL آنچه را که از طریق شبکه منتقل می شود کاهش می دهد. در APIهای RESTful سنتی، کلاینت باید چندین درخواست به APIهای پیچیده بدهد تا تمام داده‌های مورد نیاز خود را دریافت کند.

علاوه بر این، GraphQL انعطاف پذیر است. با کوئریی مناسب، می‌توانید داده‌های دقیق مورد نیاز خود را بدون واکشی بیش از حد یا کمتر از داده‌ها واکشی کنید. سیستم تایپ قوی GraphQL همچنین تضمین می کند که کلاینت و سرور در مورد ساختار داده به توافق می رسند، خطاها را کاهش می دهد و قابلیت اطمینان کد را افزایش می دهد.

تجربه توسعه دهنده عالی GraphQL همچنین یادگیری و استفاده از آن را آسان می کند. درک GraphQL SDL آسان است و منابع زیادی به صورت آنلاین در دسترس هستند تا به شما در شروع کار کمک کنند. این قابلیت برای اسناد API خودکار فراهم می کند، به طوری که مصرف کنندگان می توانند به راحتی API شما را بدون مشورت با اسناد خارجی درک کنند.

تولید اسناد خودکار روند توسعه و نگهداری APIها را آسان می کند.

معایب استفاده از GraphQL

GraphQL چند ویژگی را به خاطر مزایایی که ارائه می دهد قربانی می کند. یکی از این موارد ذخیره سازی است: از آنجایی که GraphQL به کلاینت ها اجازه می دهد تا داده های دقیق را درخواست کنند، ذخیره پاسخ ها نسبت به API های معمول REST آسان نیست. می توانید داده ها را در سطح نقطه پایانی با REST ذخیره کنید. برای GraphQL، باید در سطح فیلد کش داشته باشید، که ممکن است اجرای آن چالش برانگیز باشد.

اشکال دیگر پیچیدگی GraphQL است. GraphQL پیچیدگی بک اند برنامه شما را افزایش می دهد زیرا نسبت به API های REST سنتی انعطاف پذیرتر است. علاوه بر این، واکشی دقیق داده‌ها، بهینه‌سازی کوئری را دشوار می‌کند، که می‌تواند هنگام توسعه برنامه‌های کاربردی پیچیده، مشکل‌ساز باشد.

پروژه های مناسب برای GraphQL

GraphQL یک انتخاب عالی برای توسعه برنامه های موبایل و وب است که به انعطاف پذیری و کارایی نیاز دارند. API های GraphQL سازگار و قابل پیش بینی هستند، بنابراین نگهداری از آنها در طول زمان آسان است.

GraphQL برای ساختن میکروسرویس ها مفید است، جایی که چندین سرویس با هم تعامل و همکاری دارند. با GraphQL، می‌توانید APIهای منفرد را از چندین API در یک رابط یکپارچه بسازید که به‌روزرسانی آسان است.

GraphQL یک گزینه عالی برای تجارت الکترونیک، اینترنت اشیاء و برنامه‌های real-time است، زیرا مقیاس‌پذیری آن آسان است و می‌تواند با حجم زیادی از داده‌ها از منابع مختلفی که این برنامه‌ها تمایل به پردازش آن‌ها دارند، تعامل داشته باشد.

مقایسه tRPC و GraphQL

همانطور که بحث کردیم، tRPC و GraphQL هر دو فناوری‌های API مدرن هستند که در عملیاتی که برای آن طراحی شده‌اند برتری دارند.

tRPC عمدتاً برای ساخت میکروسرویس‌های کارآمد استفاده می‌شود، در حالی که GraphQL برای ساخت APIهای انعطاف‌پذیر برای انتقال کارآمد داده بین وب و برنامه‌های تلفن همراه استفاده می‌شود.

به طور کلی، tRPC و GraphQL هر دو فناوری‌های API قدرتمندی هستند، اما tRPC برای برنامه‌های کاربردی با تأخیر کم و توان عملیاتی بالا، سریع‌تر و مناسب‌تر است، در حالی که GraphQL برای ساختن APIهایی که نیاز به پشتیبانی از طیف وسیعی از کلاینت ها و استفاده دارند، انعطاف‌پذیرتر و مناسب‌تر است. موارد انتخاب شما بین tRPC و GraphQL در نهایت به نیازهای خاص پروژه شما و مبادلاتی که مایل به انجام آن هستید بستگی دارد.

نتیجه

شما درباره tRPC و GraphQL، ویژگی‌های آن‌ها، مزایا و معایب آن‌ها و پروژه‌هایی که برای آنها مناسب‌تر هستند، یاد گرفته‌اید. هر دو tRPC و GraphQL نقاط قوت و ضعف خود را دارند. در نهایت، انتخاب بین tRPC و GraphQL به نیازهای خاص پروژه شما و مهارت ها و تجربه تیم توسعه شما بستگی دارد.