Kubernetes چیست؟ آشنایی و بررسی Kubernetes

Kubernetes، یک پلت فرم ارکستراسیون کانتینر منبع باز، به سرعت خود را به عنوان سنگ بنای مدیریت و خودکارسازی استقرار و مقیاس‌بندی برنامه‌های کانتینری تثبیت کرده است. پذیرش گسترده آن به توانایی آن در تضمین یک تجربه ثابت در میان ارائه دهندگان مختلف ابر و تنظیمات داخلی نسبت داده می شود.

فرقی نمی‌کند در Kubernetes تازه کار باشید یا یک متخصص با تجربه، اکوسیستم همیشه در حال تکامل Kubernetes می‌طلبد که ما همگام با رشد آن باشیم، مهارت‌های خود را تقویت کنیم و ابزارهای بهینه را برای همسویی با نیازهای خاص خود شناسایی کنیم.

اما کجا می توان این منابع ارزشمند را یافت؟ اگر ابزارهای حیاتی را در این فرآیند نادیده بگیریم چه؟ شما در آنوفل می توانید به سرعت پاسخ این سوالات را پیدا کنید. پس ما با همراه باشید.

کلاستر های Kubernetes چیست؟

می‌توانید گروه‌هایی از میزبان‌هایی را که دارای کانتینرهای ®Linux هستند، دسته‌بندی کنید، و Kubernetes به شما کمک می‌کند تا به راحتی و کارآمد آن clusters را مدیریت کنید.

cluster های Kubernetes می توانند میزبان ها را در سراسر ابرهای داخلی، عمومی، خصوصی یا ترکیبی بپوشانند. به همین دلیل، Kubernetes یک پلت فرم ایده‌آل برای میزبانی برنامه‌های بومی ابری است که نیاز به مقیاس‌بندی سریع دارند، مانند جریان داده‌های بلادرنگ از طریق آپاچی کافکا.

چه کسی به Kubernetes کمک می کند؟

Kubernetes در ابتدا توسط مهندسان گوگل توسعه و طراحی شد. گوگل یکی از اولین مشارکت کنندگان در فناوری کانتینر لینوکس بود و به طور عمومی در مورد اینکه چگونه همه چیز در Google در کانتینرها اجرا می شود صحبت کرده است. (این فناوری پشت سرویس های ابری گوگل است.)

گوگل بیش از 2 میلیارد کانتینر در هفته مستقر می کند که همگی توسط پلتفرم داخلی خود Borg پشتیبانی می شوند. بورگ سلف Kubernetes بود، و درس‌هایی که از توسعه Borg در طول سال‌ها آموخته‌ایم، تأثیر اصلی پشت بسیاری از فناوری Kubernetes شد.

واقعیت جالب: 7 پره در لوگوی Kubernetes به نام اصلی پروژه، "Project Seven of Nine" اشاره دارد.

با Kubernetes چه کاری می توانید انجام دهید؟

مزیت اصلی استفاده از Kubernetes در محیط خود، به‌ویژه اگر برنامه‌نویس برنامه را برای فضای ابری بهینه‌سازی می‌کنید، این است که به شما پلتفرمی را می‌دهد تا کانتینرها را روی خوشه‌هایی از ماشین‌های فیزیکی یا مجازی (VM) زمان‌بندی و اجرا کنید.

به طور گسترده تر، به شما کمک می کند تا به طور کامل یک زیرساخت مبتنی بر کانتینر را در محیط های تولید پیاده سازی کنید و به آن تکیه کنید. و از آنجایی که Kubernetes تماماً در مورد اتوماسیون وظایف عملیاتی است، می‌توانید بسیاری از همان کارهایی را که دیگر پلتفرم‌های برنامه یا سیستم‌های مدیریتی به شما اجازه می‌دهند انجام دهید - اما برای کانتینرهای خود.

توسعه دهندگان همچنین می توانند با استفاده از الگوهای Kubernetes، اپلیکیشن های بومی ابری را با Kubernetes به عنوان یک پلت فرم زمان اجرا ایجاد کنند. الگوها ابزارهایی هستند که یک توسعه‌دهنده Kubernetes برای ساخت برنامه‌ها و سرویس‌های مبتنی بر کانتینر به آن نیاز دارد.

با Kubernetes می توانید:

کانتینرها را در چندین میزبان هماهنگ کنید.
برای به حداکثر رساندن منابع مورد نیاز برای اجرای برنامه های سازمانی خود از سخت افزار بهتر استفاده کنید.
استقرار و به روز رسانی برنامه ها را کنترل و خودکار کنید.
برای اجرای برنامه های حالت دار، فضای ذخیره سازی را نصب کنید و اضافه کنید.
مقیاس برنامه های کاربردی کانتینری و منابع آنها در حال پرواز.
به‌طور اعلامی سرویس‌ها را مدیریت کنید، که تضمین می‌کند برنامه‌های مستقر شده همیشه همان‌طور که می‌خواهید اجرا شوند اجرا می‌شوند.
برنامه‌های خود را با قرار دادن خودکار، راه‌اندازی خودکار، تکثیر خودکار و مقیاس‌بندی خودکار، بررسی کنید و خودتان آن را بهبود دهید.
 

با این حال، Kubernetes برای ارائه کامل این خدمات هماهنگ به پروژه های دیگر متکی است. با اضافه شدن سایر پروژه های منبع باز، می توانید به طور کامل به قدرت Kubernetes پی ببرید. این قطعات ضروری عبارتند از (از جمله):

رجیستری، از طریق پروژه هایی مانند Docker Registry.
شبکه سازی، از طریق پروژه هایی مانند OpenvSwitch و مسیریابی هوشمند لبه.
تله متری، از طریق پروژه هایی مانند Kibana، Hawkular، و Elastic.
امنیت، از طریق پروژه هایی مانند LDAP، SELinux، RBAC، و OAUTH با لایه های چند اجاره ای.
اتوماسیون، با اضافه شدن کتاب های بازی Ansible برای نصب و مدیریت چرخه عمر خوشه.
خدمات، از طریق کاتالوگ غنی از الگوهای برنامه محبوب.
 

یاد بگیرید به زبان Kubernetes صحبت کنید

همانطور که در مورد اکثر فناوری ها وجود دارد، زبان مخصوص Kubernetes می تواند به عنوان مانعی برای ورود عمل کند. بیایید برخی از اصطلاحات رایج تر را برای کمک به درک بهتر Kubernetes تجزیه کنیم.

Control plane : مجموعه ای از فرآیندهایی که گره های Kubernetes را کنترل می کنند. این جایی است که همه تکالیف ها و وظیفه ها سرچشمه می گیرند.

گره ها Nodes: این ماشین ها وظایف درخواستی تعیین شده توسط صفحه کنترل را انجام می دهند.

Pod: گروهی از یک یا چند کانتینر که در یک گره منفرد مستقر شده اند. همه کانتینرها در یک pod یک آدرس IP، IPC، نام میزبان و سایر منابع را به اشتراک می گذارند. Pods شبکه انتزاعی و ذخیره سازی را از ظرف زیرین جمع می کند. این به شما امکان می دهد کانتینرها را راحت تر در اطراف خوشه جابجا کنید.

Replication controller: این کنترلر کنترل می کند که چند نسخه یکسان از یک pod باید در جایی روی خوشه اجرا شود.

سرویس: این کار تعاریف کاری را از غلاف ها جدا می کند. پراکسی‌های سرویس Kubernetes به‌طور خودکار درخواست‌های سرویس را به غلاف سمت راست دریافت می‌کنند - مهم نیست که کجا در کلاستر حرکت می‌کند یا حتی اگر جایگزین شده باشد.

Kubelet: این سرویس بر روی گره ها اجرا می شود، مانیفست های کانتینر را می خواند و اطمینان می دهد که کانتینرهای تعریف شده راه اندازی و اجرا می شوند.

kubectl: ابزار پیکربندی خط فرمان برای Kubernetes.

Kubernetes چگونه کار می کند؟

استقرار Kubernetes در حال کار، خوشه نامیده می شود. شما می توانید یک خوشه Kubernetes را به صورت دو بخش مجسم کنید: صفحه کنترل و ماشین های محاسباتی یا گره ها.

هر گره محیط ®Linux خودش است و می تواند یک ماشین فیزیکی یا مجازی باشد. هر گره غلاف هایی را اجرا می کند که از کانتینرها تشکیل شده اند.

صفحه کنترل مسئول حفظ وضعیت مطلوب خوشه است، مانند اینکه کدام برنامه ها در حال اجرا هستند و از کدام تصاویر کانتینری استفاده می کنند. ماشین های محاسباتی در واقع برنامه ها و بارهای کاری را اجرا می کنند.

Kubernetes در بالای یک سیستم عامل اجرا می شود (مثلاً ®Anophel® Enterprise Linux) و با غلاف کانتینرهایی که روی گره ها اجرا می شوند تعامل دارد.

صفحه کنترل Kubernetes دستورات را از یک مدیر (یا تیم DevOps) می گیرد و آن دستورالعمل ها را به ماشین های محاسباتی منتقل می کند.

این انتقال با سرویس های متعددی کار می کند تا به طور خودکار تصمیم بگیرد که کدام گره برای این کار مناسب تر است. سپس منابع را تخصیص می دهد و غلاف ها را در آن گره برای انجام کار درخواستی اختصاص می دهد.

حالت مطلوب یک خوشه Kubernetes مشخص می‌کند که کدام برنامه‌ها یا بارهای کاری دیگر باید اجرا شوند، همراه با تصاویری که استفاده می‌کنند، کدام منابع باید در دسترس آن‌ها قرار گیرند، و سایر جزئیات پیکربندی از این قبیل.

از نقطه نظر زیرساخت، تغییر کمی در نحوه مدیریت کانتینرها وجود دارد. کنترل شما بر روی کانتینرها فقط در سطح بالاتری اتفاق می افتد و بدون نیاز به مدیریت ریز هر کانتینر یا گره جداگانه، کنترل بهتری به شما می دهد.

کار شما شامل پیکربندی Kubernetes و تعریف گره ها، غلاف ها و کانتینرهای درون آنها است. Kubernetes هماهنگی کانتینرها را انجام می دهد.

اینکه کجا Kubernetes را اجرا کنید به شما بستگی دارد. این می تواند در سرورهای فلزی خالی، ماشین های مجازی، ارائه دهندگان ابر عمومی، ابرهای خصوصی و محیط های ابری ترکیبی باشد. یکی از مزایای کلیدی Kubernetes این است که روی بسیاری از انواع زیرساخت کار می کند.

در مورد داکر چطور؟

Docker را می توان به عنوان یک زمان اجرا کانتینری که Kubernetes هماهنگ می کند استفاده کرد. هنگامی که Kubernetes یک pod را برای یک گره برنامه ریزی می کند، kubelet در آن گره به Docker دستور می دهد تا کانتینرهای مشخص شده را راه اندازی کند.

سپس Kubelet به طور مداوم وضعیت آن کانتینرها را از داکر جمع آوری می کند و آن اطلاعات را در صفحه کنترل جمع می کند. داکر کانتینرها را روی آن گره می کشد و آن کانتینرها را شروع و متوقف می کند.

تفاوت هنگام استفاده از Kubernetes با Docker این است که یک سیستم خودکار از Docker می‌خواهد آن کارها را انجام دهد به جای اینکه سرپرست این کار را به صورت دستی در همه گره‌ها برای همه کانتینرها انجام دهد.

زیرساخت بومی Kubernetes چیست؟

امروزه، اکثر استقرارهای داخلی Kubernetes بر روی زیرساخت های مجازی موجود اجرا می شوند، با تعداد رو به رشدی از استقرار در سرورهای فلزی خالی. این یک تحول طبیعی در مراکز داده است. Kubernetes به عنوان ابزار استقرار و مدیریت چرخه حیات برای برنامه های کاربردی کانتینری عمل می کند و ابزارهای جداگانه برای مدیریت منابع زیرساخت استفاده می شود.

اما اگر دیتاسنتر را از ابتدا برای پشتیبانی از کانتینرها از جمله لایه زیرساخت طراحی کرده باشید، چه؟

شما مستقیماً با سرورهای فلزی خالی و فضای ذخیره‌سازی نرم‌افزاری شروع می‌کنید که توسط Kubernetes مستقر و مدیریت می‌شوند تا به زیرساخت‌ها همان مزایای خودنصب، مقیاس‌پذیری و خودترمیمی را بدهند که کانتینرها از آن بهره می‌برند. این چشم انداز زیرساخت بومی Kubernetes است.

چرا به Kubernetes نیاز دارید؟

Kubernetes می‌تواند به شما در ارائه و مدیریت برنامه‌های کانتینری، قدیمی، و بومی ابری و همچنین برنامه‌هایی که به میکروسرویس‌ها تبدیل می‌شوند، کمک کند.

برای برآوردن نیازهای در حال تغییر کسب و کار، تیم توسعه شما باید بتواند به سرعت برنامه ها و خدمات جدید بسازد. توسعه Cloud-Native با میکروسرویس‌ها در کانتینرها شروع می‌شود که توسعه سریع‌تر را امکان‌پذیر می‌کند و تغییر و بهینه‌سازی برنامه‌های کاربردی موجود را آسان‌تر می‌کند.

توسعه برنامه با Kubernetes

برنامه های تولیدی چندین کانتینر را در بر می گیرند و آن کانتینرها باید در چندین میزبان سرور مستقر شوند. Kubernetes به شما قابلیت های هماهنگی و مدیریتی لازم برای استقرار کانتینرها، در مقیاس، برای این حجم های کاری را می دهد.

ارکستراسیون Kubernetes به شما امکان می‌دهد سرویس‌های کاربردی ایجاد کنید که چندین کانتینر را در بر می‌گیرد، آن کانتینرها را در یک خوشه زمان‌بندی می‌کند، آن کانتینرها را مقیاس‌بندی می‌کند و سلامت آن کانتینرها را در طول زمان مدیریت می‌کند. با Kubernetes می توانید گام های موثری در جهت امنیت IT بهتر بردارید.

Kubernetes همچنین نیاز به ادغام با شبکه، ذخیره سازی، امنیت، تله متری و سایر خدمات برای ارائه زیرساخت کانتینری جامع دارد.

هنگامی که این را به یک محیط تولید و برنامه های متعدد مقیاس می دهید، واضح است که برای ارائه خدمات فردی به چندین کانتینر با همدیگر نیاز دارید.

کانتینرهای لینوکس به برنامه‌های مبتنی بر میکروسرویس شما یک واحد استقرار برنامه ایده‌آل و یک محیط اجرای مستقل می‌دهند. و میکروسرویس‌ها در کانتینرها، سازماندهی خدمات از جمله ذخیره‌سازی، شبکه و امنیت را آسان‌تر می‌کنند.

این به طور قابل توجهی تعداد ظروف موجود در محیط شما را چند برابر می کند و با جمع شدن آن ظروف، پیچیدگی آن نیز افزایش می یابد.

Kubernetes بسیاری از مشکلات رایج مربوط به تکثیر ظروف را با مرتب کردن ظروف با هم به صورت "غلاف" برطرف می کند. پادها لایه‌ای از انتزاع را به کانتینرهای گروه‌بندی‌شده اضافه می‌کنند، که به شما کمک می‌کند بارهای کاری را برنامه‌ریزی کنید و خدمات لازم (مانند شبکه و ذخیره‌سازی) را برای آن کانتینرها ارائه دهید.

سایر بخش‌های Kubernetes به شما کمک می‌کنند تا بارها را در این غلاف‌ها متعادل کنید و اطمینان حاصل کنید که تعداد مناسبی از کانتینرها برای پشتیبانی از بار کاری شما در حال اجرا است.

با اجرای درست Kubernetes - و با کمک سایر پروژه های منبع باز مانند Open vSwitch، OAuth و SELinux - می توانید تمام بخش های زیرساخت کانتینر خود را هماهنگ کنید.

از یک رویکرد DevOps با Kubernetes پشتیبانی کنید

توسعه کاربردهای مدرن نیازمند فرآیندهای متفاوتی نسبت به رویکردهای گذشته است. DevOps نحوه انتقال یک ایده از توسعه به استقرار را سرعت می بخشد.

DevOps در هسته خود به خودکارسازی وظایف عملیاتی معمول و استانداردسازی محیط‌ها در طول چرخه عمر برنامه متکی است. کانتینرها از یک محیط یکپارچه برای توسعه، تحویل و اتوماسیون پشتیبانی می‌کنند و جابجایی برنامه‌ها را بین محیط‌های توسعه، آزمایش و تولید آسان‌تر می‌کنند.

نتیجه اصلی اجرای DevOps یک خط لوله پیوسته و استقرار پیوسته (CI/CD) است. CI/CD به شما کمک می‌کند برنامه‌ها را مرتباً به مشتریان تحویل دهید و کیفیت نرم‌افزار را با کمترین دخالت انسانی تأیید کنید.

مدیریت چرخه حیات کانتینرها با Kubernetes در کنار رویکرد DevOps به همسوسازی توسعه نرم‌افزار و عملیات فناوری اطلاعات برای پشتیبانی از خط لوله CI/CD کمک می‌کند.

با پلتفرم‌های مناسب، چه در داخل و چه در خارج از کانتینر، می‌توانید به بهترین وجه از تغییرات فرهنگ و فرآیندی که پیاده‌سازی کرده‌اید استفاده کنید.

استفاده از Kubernetes در production

Kubernetes منبع باز است و به این ترتیب، یک ساختار پشتیبانی رسمی در اطراف آن فناوری وجود ندارد - حداقل ساختاری که به کسب و کار خود اعتماد کنید.

اگر در حین اجرای تولید Kubernetes با اجرای خود مشکل داشتید، احتمالاً ناامید خواهید شد. و مشتریان شما نیز خواهند بود.

کوبرنتس را مانند یک موتور ماشین در نظر بگیرید. یک موتور می‌تواند به تنهایی کار کند، اما زمانی که به یک گیربکس، محورها و چرخ‌ها متصل شود، بخشی از یک خودروی کاربردی می‌شود. فقط نصب Kubernetes برای داشتن یک پلتفرم درجه production کافی نیست.

Kubernetes برای اینکه کاملاً کاربردی شود به اجزای اضافی نیاز دارد. شما باید احراز هویت، شبکه، امنیت، نظارت، مدیریت گزارش‌ها و ابزارهای دیگر را اضافه کنید.

چیزی که Kubernetes نیست

Kubernetes یک سیستم سنتی و فراگیر PaaS (پلتفرم به عنوان سرویس) نیست. از آنجایی که Kubernetes در سطح کانتینر به جای در سطح سخت‌افزار عمل می‌کند، برخی از ویژگی‌های عمومی قابل اجرا مشترک برای ارائه‌های PaaS، مانند استقرار، مقیاس‌بندی، متعادل‌سازی بار را ارائه می‌کند و به کاربران اجازه می‌دهد راه‌حل‌های گزارش، نظارت و هشدار خود را یکپارچه کنند. با این حال، Kubernetes یکپارچه نیست و این راه حل های پیش فرض اختیاری و قابل اتصال هستند. Kubernetes بلوک‌های ساختمانی را برای ساخت پلتفرم‌های توسعه‌دهنده فراهم می‌کند، اما انتخاب کاربر و انعطاف‌پذیری را در جایی که مهم است حفظ می‌کند.

Kubernetes:

انواع برنامه های پشتیبانی شده را محدود نمی کند. هدف Kubernetes پشتیبانی از انواع بسیار متنوعی از بارهای کاری، از جمله بارهای کاری بدون حالت، حالت، و پردازش داده است. اگر یک برنامه می تواند در یک کانتینر اجرا شود، باید در Kubernetes عالی اجرا شود.
کد منبع را مستقر نمی کند و برنامه شما را نمی سازد. گردش کار یکپارچه سازی، تحویل و استقرار مداوم (CI/CD) توسط فرهنگ ها و ترجیحات سازمان و همچنین الزامات فنی تعیین می شود.

سرویس‌های سطح برنامه مانند میدلور ها (مثلاً گذرگاه‌های پیام)، چارچوب‌های پردازش داده (مثلاً Spark)، پایگاه‌های داده (مثلاً MySQL)، حافظه‌های پنهان، و سیستم‌های ذخیره‌سازی خوشه‌ای (مثلاً Ceph) را ارائه نمی‌کند. به عنوان خدمات داخلی چنین مؤلفه‌هایی می‌توانند در Kubernetes اجرا شوند، و یا می‌توانند توسط برنامه‌های در حال اجرا در Kubernetes از طریق مکانیسم‌های قابل حمل، مانند Open Service Broker، به آنها دسترسی داشته باشند.

راه‌حل‌های ثبت، نظارت یا هشدار را دیکته نمی‌کند. برخی از ادغام ها را به عنوان اثبات مفهوم و مکانیسم هایی برای جمع آوری و صادرات معیارها فراهم می کند.
زبان/سیستم پیکربندی (به عنوان مثال، Jsonnet) را ارائه و الزامی نمی کند. این یک API اعلامی ارائه می دهد که ممکن است توسط اشکال دلخواه مشخصات اعلامی مورد هدف قرار گیرد.

هیچ گونه پیکربندی، نگهداری، مدیریت، یا سیستم های خود ترمیم کننده جامعی را ارائه نمی دهد و نمی پذیرد.
علاوه بر این، Kubernetes یک سیستم ارکستراسیون صرف نیست. در واقع نیاز به ارکستراسیون را از بین می برد. تعریف فنی ارکستراسیون اجرای یک workflow تعریف شده است: ابتدا A، سپس B و سپس C را انجام دهید. در مقابل، Kubernetes شامل مجموعه ای از فرآیندهای کنترل مستقل و قابل ترکیب است که به طور پیوسته حالت فعلی را به سمت حالت مورد نظر هدایت می کند. مهم نیست چگونه از A به C می رسید. کنترل متمرکز نیز لازم نیست. این منجر به سیستمی می‌شود که استفاده آسان‌تر و قوی‌تر، قوی‌تر، انعطاف‌پذیرتر و قابل توسعه‌تر است.

نصب و راه اندازی Kubernetes

نصب Kubernetes یک فرآیند چندگانه و تخصصی است. در اینجا نحوه نصب Kubernetes با استفاده از ابزار kubeadm را به شما توضیح می‌دهیم:

مرحله 1: پیش‌نیازها

قبل از نصب Kubernetes، باید پیش‌نیازهای زیر را بر روی سرورهای خود نصب کنید:

Docker: نصب Docker برای مدیریت کانتینرها بسیار مهم است. می‌توانید Docker را از وب‌سایت Docker نصب کنید.

kubeadm، kubectl، kubelet: این ابزارها برای نصب و مدیریت Kubernetes استفاده می‌شوند. شما می‌توانید آن‌ها را با استفاده از دستورات زیر نصب کنید:

sudo apt-get update
sudo apt-get install -y apt-transport-https curl
curl -s https://packages.cloud.google.com/apt/doc/apt-key.gpg | sudo apt-key add -
echo "deb https://apt.kubernetes.io/ kubernetes-xenial main" | sudo tee /etc/apt/sources.list.d/kubernetes.list
sudo apt-get update
sudo apt-get install -y kubelet kubeadm kubectl

مرحله 2: تهیه کلاستر

حالا که پیش‌نیازها را کردید، می‌توانید با استفاده از دستورات کلاستر Kubernetes زیر را ایجاد کنید:

در سرور اصلی (Master) دستور زیر را اجرا کنید:

sudo kubeadm init --pod-network-cidr=10.244.0.0/16

این دستور کلاستر Kubernetes را شروع می‌کند و توکن‌های لازم برای پیوستن سرورهای کارگر را ایجاد می‌کند.

پس از اجرای دستور بالا، دستورهایی برای پیکربندی کلاستر برای شما نمایش داده می‌شود. برای تکمیل نصب، دقیقاً همان دستورات را که به شما نمایش داده می‌شود را اجرا کنید.
 

مرحله 3: اضافه کردن worker ها به کلاستر

حالا که سرور اصلی را تهیه کردید، می‌توانید سرورهای کارگر را به کلاستر خود اضافه کنید. برای این کار، دستوری که در مرحله 2 به شما داده شد را در سرورهای کارگر اجرا کنید.

مرحله 4: نصب CNI Plugin (اختیاری)

برای مدیریت شبکه در Kubernetes، می‌توانید از یک CNI (Container Network Interface) Plugin مانند Calico، Flannel یا Weave استفاده کنید. برای نصب این ابزارها، دستورات مربوط به هر کدام را اجرا کنید. به عنوان مثال، برای نصب Calico از دستور زیر استفاده کنید:

kubectl apply -f https://docs.projectcalico.org/v3.19/manifests/calico.yaml

مرحله 5: تست کلاستر

حالا که کلاستر شما تنظیم شده است، می‌توانید با استفاده از دستور زیر تست کنید که آیا کلاستر به درستی عمل می‌کند یا خیر:

kubectl get nodes

اگر همه سرورها در وضعیت "Ready" باشند، به معنای این است که Kubernetes به درستی نصب و پیکربندی شده است.

با اجرای این مراحل، شما Kubernetes را با استفاده از ابزار kubeadm نصب و پیکربندی کرده‌اید و می‌توانید از آن برای مدیریت کانتینرها و برنامه‌های خود استفاده کنید.

پیمایش در اکوسیستم و ابزار Kubernetes

چشم انداز Kubernetes مملو از برنامه های کاربردی متعدد است و نوآوری های جدید هر روز ظاهر می شود.

CNCF را وارد کنید، هسته منبع باز و خنثی از فروشنده محاسبات بومی ابری. CNCF که خانه پروژه هایی مانند Kubernetes و Prometheus است، تلاش می کند تا جنبش بومی ابری را جهانی و حفظ کند. بررسی سریع چشم انداز CNCF تصویر واضحی از این اکوسیستم پر رونق را ترسیم می کند.

پیمایش در این گستره وسیع از گزینه‌ها هنگام تصمیم‌گیری اینکه کدام ابزار را در پروژه‌های خود بگنجانید می‌تواند بسیار دشوار باشد.

Kubernetes شما را به یک رابط خط فرمان، kubectl مجهز می کند، که ارتباط با صفحه کنترل یک خوشه را تسهیل می کند. تجربه روزانه Kubernetes خود را با ادغام افزونه های انجمن در جعبه ابزار خود تقویت کنید.

نتیجه

در سال های آینده، کوبرنیتیز به عنوان یکی از ابزارهای کلیدی در توسعه و مدیریت برنامه‌ها به نقش مهمی پیواه خواهد کرد. با استفاده از پیوندهای حفظ شده کوبرنیتی می‌توان به بهره‌وری و امنیت بیشتری دست یافت.

با آنوفل همراه باشید!